تاثیر نانورس اصلاح شده بر خواص فیلم نانوکامپوزیت اکسوزیست تخریب پذیر پلیاتیلن/اتیلن وینیل استات

امروزه به دلیل خواص و انعطاف پذیری بهتر اتیلن وینیل استات نسبت به پلی اتیلن، استفاده از آن در فیلم های پلیمری اهمیت بسیاری یافته است لذا در این پژوهش به بررسی زیست تخریب-پذیری فیلم های بر پایه پلی اتیلن/اتیلن وینیل استات با نسبت وزنی 70/30 حاوی استئارات کلسیم (افزودنی های اکسو) پرداخته و اثر نانورس اصلاح شده (cloisite 15a) بر روی زیست تخریب پذیری آن بررسی شد. تخریب نمونه ها در دو مرحله تخریب نوری(غیر زیستی) با آزمون های ftir، tga و کشش پس از 72 ساعت قرارگیری در معرض پرتوuva و مرحله زیستی با آزمون های ftir، اندازه گیری میزان ph، sem، شمارش میکروارگانیسم و محاسبه میزان کاهش وزن نمونه ها در مدت 12 هفته قرارگیری در محیط مینیمال حاوی گونه های باکتری شامل دو سویه باسیلوس (باسیلوس سرئوس و باسیلوس مگاتریوم)، یک سویه سودوموناس (سودوموناس آئروژینوزا) و یک گونه ی قارچ (آسپرژیلوس نایجر) بررسی شد. نتایج حاصل نشان داد که پرواکسیدانت ها (افزودنی های اکسو) تاثیر بسیار زیادی بر تخریب غیرزیستی(نوری) و زیستی فیلم های بر پایه پلی اتیلن/اتیلن وینیل استات دارد. همچنین بررسی ها نشان داد نانورس تاثیرچندانی در تخریب نوری نمونه ها نداشته ولیکن به عنوان یک عامل بسیار موثر در تخریب زیستی با تنظیم ph محیط در حد مطلوب جهت ادامه رشد میکروارگانیسم ها، عمل نموده است.